به دنیا میآییم تا هستی را درک کنیم، نه به تمامی تا آنجا که میتوانیم. شاید تنها نقطهای
مگر میشود درکی داشت از این هستی بیآنکه عاشقی را آزموده باشیم.
شرط اول قدم آن است که ببازیم هر آنچه داشتهایم.
خنک آن قماربازی که بباخت هر چه بودش -- بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر
عاشق دلش را چه آسان میدهد پس نه میاندیشد و نه میخواهد که بیاندیشد
نوشته شده توسط milad kabiri در جمعه 87/4/7 و ساعت 1:42 صبح | نظرات دیگران()
